Klaus Groth -För de Gören

Summerfeld gahn

Ick un mien Liesbeth wüllt summerfeld gahn,
wüllt hocken un binnen, as anner Lüd´ don,
anner Lüd´ hocket un binnet dat Korn,
ick un mien Liesbeth sitt achter den Dorn,
achter den Dorn, dar waßt en schön Krut,
dar binn´ ick mien Liesbeth en Kränzelin ut.

Rosengar´n

Wi makt uns en Water, un dat ward de Diek,
denn plant wi de Büscher, un dat ward de Knick,
denn sett wi de Rosen, un dat ward de Gar´n,
en Port mit en Slött, un de Slötel ward verlar´n.

Denn bit wi en Hüschen --- weet nüms, wo dat steiht,
dar sitt wi un singt smuck --- weet nüms, wull dat deit;
de Vageln un Sünn kickt von baben in´n Gar´n:
de Port is so hoch un de Slötel verlar´n.