-------------------------------

[ZURÜCK] [HOCH] [VOR]

-------------------------------

Utgahn

Nu gaht wi ut
mit Lütt un Grot,
stelltīt Hus opīn Böhn
un de Ledder inīn Sot.

Fröhjahr

De Spree, de is kamīn,
singt lustig von babīn,
kummt ok wull de Hadbar,
kummt ok wull dat Fröhjahr
un all, wat do sinkt,
wat Sommer uns bringt.

De Winter is hin
as Snee an de Sünn,
as Kummer anīn Morgen,
as Klagen un Sorgen
un Gram över Nacht,
wennīt Hart wedder lacht.

-------------------------------

[ZURÜCK] [HOCH] [VOR]

-------------------------------