To Bett
Ole, Ole, Ol,
he sät bi mi opīn Stohl.
Do wink he mi,
do wehr ick me,
do wink he mi so söt:
vergät ick Oogen un de Föt.
u regent dat, nu regent dat,
nu ward de lüttje Has so natt,
bloten Kopp un barīFot,
un de lüttje Has hett doch keen Not.